19-09-2007

Interne competitie ronde 3

Laatste ronde van de zomer

Later dan gepland mijn verhaaltje over afgelopen maandag. Maandag werd er dus weer een ronde gespeeld van de IC in Bussum. Ewood ging Jarno nog helpen en was al vroeg weg. Ik kwam pas laat binnen. Ik zat lekker lang te MSN'en en dat soort dingen.

Zware avond
De avond zou helemaal in het teken staan van de broedermoord. Ik kreeg de taak Evgeny Grotovsky te bestrijden met de zwarte stukken, geen eenvoudige opgave. Hij speelde weer eens zijn De2-variant in het Spaans. Ik speelde snel wat zetjes en toen was FM Henk alweer klaar. In twaalf zetjes had hij Max Kuperus verslagen.

Opluchting
Ik kwam op het dubieuze idee de g-lijn te openen. Meestal krijgt zwart problemen op de koningsvleugel. Die wilde ik voor zijn, maar nu kreeg ik ze ook, in iets andere vorm. Ik moest verdedigen, wat ik ook wel aardig deed. Ewood vond nog een manier om twee torens in te ruilen tegen een dame. Hij bleef voordeel houden, maar toen hij nog een kans miste, stond ik alweer wat beter. Hij bood remise aan, wat ik opgelucht aannam.

Analyse
Na de partij analyseerden we nog wat. Ik kon Ewood weer recht in de ogen aankijken, vond ik.

Ondertussen won Leon Pliester nog van Simonian, terwijl Tom de Ruiter won van Bert Kieboom. Slissers Draak werd flink op de proef gesteld door een nieuw lid, maar het nieuwe lid verloor wel.
Uitslagen:
H van der Poel - M Kuperus 1-0
E de Groote - J de Groote ½-½
H Simonian - L Pliester 0-1
T de Ruiter - B Kieboom 1-0
F Wagener - T Slisser 0-1
B de Kroes - E Baart 0-1

Lekke band

Gisteren had ik opeens een lekke band. Toen ik naar het station wilde fietsen, had m'n ma gezien dat m'n band lek was. Geen idee wanneer dat nou was gebeurd... Gauw dat ding opgepompt en naar 't station gefietst. Na een lange, lange, lange, lange, lange dag in donkere lokaaltjes met weinig beenruimte kwam ik weer aan op 't station en wéér was m'n band plat. Nog even opgepompt, maar de band werd snel zachter. Tegen 't einde van de rit zat er zo weinig lucht in, dat ik gedwongen werd te gaan lopen. En het ergste moest nog komen: de band plakken.
Dat deed ik gisteravond maar, "begeleid" door m'n pa, met z'n cynische commentaar. Om een uur of negen zat de band er eindelijk op.

4 opmerkingen: