Het begon zo veelbelovend en het eindigde wrang: BSG verloor met 3½-6½ van ESGOO en is daarmee praktisch gedegradeerd. Dat het de beste score van het seizoen was, was niet meer dan een schrale troost.
VR
Het begon allemaal gistermiddag. Ik had net een tentamen bodemkunde gehad en ik snelde naar huis. Daar aangekomen was het stil, maar zag ik wel een tas. VR was dus aangekomen. Ik liep naar mijn kamer, waar ik hem achter m'n computer zag zitten. Hij had Chessbase aangezet en ik dacht dat hij lekker zat voor te bereiden. Mooi niet. xD Hij had wat eigen partijen ingevoerd, die hij me graag liet zien. Daarna ging ik nog wat partijen van Oscar Lemmers bekijken. Wist ik in ieder geval wat ik kon verwachten als ik tegen hem speelde. VR had zich ook nog niet voorbereid. Na zijn nederlaag tegen Die mitrie Reinderman had-ie me beloofd flink voor te bereiden, maar helaas bleef het bij mooie praatjes. Gelukkig was VR niet onbekend met zijn tegenstanders. Tot en met 2007 speelde hij voor ESGOO.
Even later had VR het wel weer gezien en vond hij een nieuwe sport uit: tegen jezelf snelschaken. Normale mensen gaan dan hele gare partijen spelen, zo niet VR. Hij speelde - op het oog - prima partijen tegen zichzelf. Verder liet hij nog wat partijen van zichzelf zien. Als tegenprestatie liet ik hem de partij die ik speelde tegen Jaap Vogel zien. Dat moest 'm wel inspireren, dacht ik.
Na het avondeten gingen we doen wat we al een hele tijd niet meer gedaan hadden: half-blindschaken via MSN. Wie welke "rol" zou krijgen werd bepaald aan de hand van een worp met de dobbelsteen. Ik gooide een 2. Ewood gooide een 2 en VR... ook. Daarna gooide ik een vier en ook dat voorbeeld werd gevolgd. Daarna verhoogde ik de inzet en gooide ik een vijf. VR gooide meteen daarna een zes. Ewood kon het niet overtreffen, want hij gooide een twee. Dat betekende dat VR wit had en ik zwart en dat Ewood de zetten mocht bijhouden. Via MSN kreeg ik steeds de opdracht een zet in te voeren, terwijl ik aan een Excelbestandje zat te knutselen. Ik begon "preventief", met 1...h5, 2...e6 en 3...b5 (tegen 1.a4 2.a5 3.a6 4.axb7), waarna ik de aanval zocht. Helaas had VR zich gezond opgesteld en gaf ik m'n dame weg in plaats van dat ik mat gaf. :( Daarna duurde de partij nog vijftig zetten, waarna een wederzijds remiseaanbod kwam.
ESGOO komt met negen man
De volgende ochtend ging VR nog wat tegen zichzelf spelen. Zelf haalde ik nog wat croissanten, die tot mijn opluchting alle drie naturel waren. Als leuke bijkomstigheid bracht m'n ma ons nog naar een stil Denksportcentrum. De bezoekers hadden de grootste moeite om op tijd aan te komen. Vooral de spelers van ESGOO, die ergens uit Enschéde of nog verder moesten komen, hadden zich verkeken op de files waar ons land om bekend staat.
Het resultaat was dat de wedstrijd BSG - ESGOO met een kwartier vertraagd was. BSG 2 - VAS 3 begon wel op tijd, al zou Milo Boogaard het eerste bord van de bezoekers bezetten. Hij is echter nooit gesignaleerd. Het gevolg was dat Emiglio een gratis punt kreeg. Hetzelfde overkwam Ewood. Hij was aan bord twee "opgeofferd", maar hij kreeg zomaar een punt in de schoot geworpen doordat zijn tegenstander niet kwam opdagen. Om twee uur kreeg hij een reglementair punt, waardoor BSG voor het eerst in tijden weer eens aan de leiding ging.
Achteraf bleek dat het afgelopen maandag al bekend was dat Ewoods tegenstander niet kon komen. Om het tweede niet te verzwakken werd er maar geen invaller naar Bussum gestuurd onder het motto van "Ach, wij winnen toch wel van BSG." En dat terwijl ESGOO serieus in degradatienood was gekomen als er werd verloren...
Hoe dan ook, er werd geen melding van gemaakt en Ewood beleefde nog een zenuwachtig uurtje, hoewel het allang bekend was dat hij geen tegenstander zou krijgen. Vreemde jongens daar in Enschéde. Laat dan desnoods je barman meespelen...
Ook aan enkele andere borden begon ESGOO met een tijdsachterstand. De volgende keer maar wat eerder vertrekken, hè? Wat zag het er toch mooi uit: 1-0-voorsprong tegen een team met weinig bordpunten. En het mooiste was nog wel de tactische opstelling: Leon Pliester (4) en Hans Ree (5) waren wat naar achter gezet, om de punten te scoren die Coen (1), Ewood (2) en ik (3) zouden morsen. Wat een mazzel dat een "opgeofferd" bord dan meteen een punt cadeau krijgt!
De partijen
De stand op de borden is dan nog niet heel bijzonder. In de schaarse rondjes die ik loop vind ik dat Leon (4) best slecht staat, Large (6) staat misschien wat beter in een stelling met ongelijke lopers. Vin$ (7) speelt - alsof de duivel ermee speelt - tegen Jaap Vogel en staat beroerd. Lenaard (8) staat prima en Ton (10) staat op zich behoorlijk goed, al moet hij een beetje oppassen voor het zwarte loperpaar. De zwartborden zitten aan de "achterkant" en zijn daardoor niet goed zichtbaar voor mij.
Zelf probeer ik geconcentreerd te zijn. Meedenken in de tijd van de tegenstander en verder gezonde zetten blijven doen. "Creatief" als altijd had ik weer iets nieuws verzonnen op zijn openingszet. Ik had voor de partij met Large gesproken en hij zei dat hij onlangs tegen mijn tegenstander had gespeeld met snelschaak. Ik hoorde het aan en ik dacht "hmm... Een 1.d4-speler." En dat terwijl er schuin tegenover me een 1.e4-speler zat. Echter, ik had het fout. Mijn tegenstander deed 1.c4!? Tja, ik had geen zin in 1...e5, hoewel dat objectief wel de beste zet zal zijn. Op een training van Leon Pliester werd zwart er constant afgekickt met die opening. Ik had het vermoeden dat mijn tegenstander (Jaap de Jager, 2386) daar wel raad mee zou weten. Daarom speelde ik maar 1...c6!? "Het lijkt wel een Caro-Kann," dacht ik misprijzend. Mijn tegenstander gooide soepeltjes wat zetjes eruit en ik speelde van zet op zet. Een analyse zal nog moeten uitwijzen of ik slecht heb gestaan, of dat dat reuze meeviel. Zelf had ik het gevoel onder druk te staan en was ik blij dat ik door middel van afruil onder de druk vandaan kroop. Als een amateur zat ik alles af te ruilen in de verwachting dat het remise zou worden. Dat zal wel kunnen kloppen, want afgezien van een gebrek aan ruimte was mijn stelling in orde.
Ondertussen was VR klaar. Hij scoorde zijn vierde remise dit seizoen, maar glansloos. Voor m'n gevoel stond-ie slecht, volgens Ewood stond hij goed. Ik kreeg mee dat hij uiteindelijk verloren stond, maar dat-ie toch nog remise maakte. Dat zorgde in ieder geval nog voor een lach op het gelaat.
De staartborden presteerden prima. FM Henk zat aan bord 9 en hij speelde eindelijk weer eens een partij waarin zijn kwaliteiten naar voren kwamen. Zijn tegenstander ging een beetje schuiven, maar dat werd adequaat opgevangen. Het resultaat was dat wit met een zwakke a-pion en een achtergebleven c-pion kwam te zitten. Toen Henk de druk opvoerde, reageerde wit meteen verkeerd en verloor materiaal. Daarmee had Henk eindelijk een keertje gewonnen. Nog belangrijker: hij won met zwart. Dat was nog niemand gelukt dit jaar. Volgens Lenaard speelde Henk tegen een 2000-speler, maar dat was niet zo. Het was gewoon een 2200-FM, net als Henk.
Ton zat aan bord tien tegen Sarah Hoolt te spelen. Hoe de partij precies ging weet ik niet, maar het werd remise. Daarmee was Ton weer de topscorer bij BSG, al had ik wel een puntje van hem verwacht met wit. In het restaurant merkte hij op dat zijn tegenstandster een stuk beter was geworden. Daarbij doelde hij op de overwinning van Coen op haar. Dat was de eerste ronde van het seizoen 2005-2006, toen nog tegen Almelo in de tweede klasse. Wat is er toch veel gebeurd in drie en een half jaar tijd...
De stand was nog steeds zeer gunstig, maar dat veranderde toen Lenaard een fraaie stelling tegen Peter Bulwark omtoverde in een verloren stelling. Dat was nou niet meteen het goochelen waar ik onlangs op doelde. In de analyse na afloop met PJF en Ewood liet hij zijn ongelukkige hand in de partij zien. Ewood en PJF stelden steeds weer andere zetten voor, want hoewel de stelling erg goed was voor wit, was het lastig om het effe gauw uit te tikken. In de partij won Le een kwaliteit, maar leverde wel twee centrumpionnen in. Vervolgens kwam zwart opzetten en verloor Le heel snel. Vol plezier liet hij zien hoe hij werd matgezet. :|
Gunstige stand
De stand was 3-2 en terwijl de zojuist ten tonele opgevoerde PJF binnenkwam, vond ik het wel tijd voor een remiseaanbod. Misschien had ik het ergens wel beter kunnen doen, want mijn tegenstander speelde het eind een beetje vreemd. Hij offerde plotseling een pion, waarna ik stilletjes dacht aan de overwinning nadat ik een zet deed waar ik wel blij mee was. Helaas wist hij zich te redden en kwam er een eindspel met beiden een loper en twee pionnetjes op het bord. Daarin dacht ik nog even op winst te kunnen spelen, maar ik kwam tot inkeer en bood remise aan. Dat werd na lang nadenken geaccepteerd. Mijn eerste zwartremise was een feit.
Na afloop zweeg mijn tegenstander in alle talen. Geen verwijten, geen complimenten, niks. Misschien was hij zijn remise aan het verwerken, dus ik gunde hem zijn stille momenten wel. Zelf zou ik ook niet blij zijn als ik de hele tijd beter zou staan tegen een 1700-speler en dat ik dan met moeite remise zou maken. Helemaal vervelend wordt het als zo'n gast dan nog wijs gaat doen na afloop.
Lege handen
Ondertussen waren er nog vier vogels in de lucht. Helaas waren de stellingen omgeslagen en stond BSG aan alle borden minder. Ewood voorspelde een kleine nederlaag, maar zelfs dat bleek te optimistisch.
Zo viel Coen aan bord één pas na heel lang spelen om. Onze "kopman" speelde waarschijnlijk een van zijn beste partijen van de afgelopen jaren. Uiteindelijk kwam hij in een dame-eindspel met een pion minder, waarin zijn tegenstander hem geen kans meer gaf.
Minder lovend kan ik zijn over Hans Ree. De viervoudig Nederlands Kampioen verloor weer eens met zwart. Zoveel schaakkennis en zoveel talent en dan niet in staat zijn met zwart desnoods op remise te spelen...
En wat te denken van Leon Pliester? Die speelde eindelijk eens tegen iemand van zijn niveau. Maar zijn partij was warrig. Speelde een opening die niks is voor wit, offerde een pion, waarvoor hij wel compensatie had, maar kwam ergens op het dubieuze idee een kwaliteit te offeren. In een lastig eindspel leek hij nog kansen te hebben, maar toen hij al zijn pluspionnen moest offeren om zwarts a-pion te elimineren, was het wel duidelijk dat hij ging verliezen. Twee lange rochades inmiddels. Bij mij is het bij twee korte rochades gebleven, toen was ik het verliezen beu. Leon gaat daarentegen steeds maar door met verliezen. En dat terwijl hij het in de analyses prima weet. :| Ondanks alles wil hij de volgende ronde gewoon aan bord één spelen. Die Joessoepov is wel te pakken!
Tot overmaat van ramp verloor Large nog. Hij had in het middenspel brutaal een remiseaanbod geweigerd en had in tijdnood de kous op de kop gekregen. Zoals Leon Pliester zou zeggen: "Hij ging tegen iemand met 200 elopunten meer op winst spelen." Maar goed, achteraf oordelen is makkelijk en het is goed om je niet blind te staren op ratings. Daarnaast wilde Large dolgraag een keer winnen in de meesterklasse. Dat hij niet per se hoefde te verliezen had hij immers al aangetoond.
Nederlaag
Het resultaat was dat de 3½-2½-voorsprong was omgetoverd in een 3½-6½-nederlaag. Ook deze wedstrijd, waarin we de grootste kans hadden om iets te scoren, werd uiteindelijk nog best dik verloren. Ik was na afloop dan ook teleurgesteld. Heb ik zelf eindelijk de smaak te pakken, winnen we nog niet... Het is wel opmerkelijk dat ik 0 uit 4 had voor de winterstop en dat ik daarna drie halfjes heb gepakt. Ik moet zeggen dat het echt scheelt dat ik wat gescoord heb. Ik heb ook veel minder last van spanning voor de wedstrijd. Mijn gevoel zegt me "het gaat wel goedkomen" en vaak heeft mijn gevoel dan gelijk.
Voor BSG gaat het niet meer goedkomen. Volgend jaar weer eerste klasse. Dan hoeven we niet steeds op te kijken naar de tegenstander. Hoewel ik dat zelf niet heel erg doe (ik vind het vaak gênanter om van een zwakkere te verliezen), heb ik wel het idee dat dit BSG gebaat is bij een tegenstander die te verslaan is. Daarbij kan het seizoen 2007-2008 mooi als referentiemateriaal gebruikt worden. Want volgend jaar gaan we alles winnen, let maar op. ;)
BSG 2
Ondertussen speelde BSG 2 4-4 tegen VAS 3. Emiglio kreeg zoals gezegd een punt. PJF, die vrijdag 21 werd, was niet van de partij. Geen punt, want Sjonnie Markus deed mee. Hoewel hij niet van de KNSB-competitie houdt (het voorbereiden en de kopjes), was hij toch opeens van de partij. Daarmee was hij de verrassing van de middag. Niet qua spel. Na een merkwaardige opening ging opeens van alles mis.
Er werden vooral zwartoverwinningen gescoord in het derdeklasseduel. Opmerkelijk genoeg was Ruben Hilhorst de enige zwartspeler van BSG 2 die niet won, terwijl Theo Slisser de enige witremise pakte. BSG 2 speelde zonder de ouwe knarren, maar met een aantal invallers. Bij een 4-3-stand kwam Tom Haenen gewonnen te staan tegen Tjibaria Pijloo, maar in tijdnood deed de beste man werkelijk waar ALLES fout wat je maar fout kan doen en verloor nog. Als buitenstaander denk ik dan wel van "kunnen die lui er echt niks van, of doen ze maar alsof?" Zodoende werd het 4-4, wat voor BSG 2 stom puntverlies betekende en voor VAS 3 een sprankje hoop om uit de onderste regionen te komen.
Uitslagen
BSG [2231] - ESGOO [2303] 3½-6½
1. C van der Heijden [2090] - R Fridman m [2450] 0-1
2. E de Groote [2161] - N.O. 1-0 R
3. J de Groote [2068] - J de Jager [2386] ½-½
4. L Pliester m [2361] - O Lemmers m [2388] 0-1
5. H Ree g [2419] - T Fiebig [2401] 0-1
6. La Ootes [2262] - F Kroeze f [2408] 0-1
7. V Rothuis m [2331] - J Vogel f [2175] ½-½
8. Le Ootes [2118] - P Bolwerk [2241] 0-1
9. H van der Poel f [2257] - M Mxc3xbcller f [2254] 1-0
10. T van der Heijden [2243] - S Hoolt [2024] ½-½
Gerelateerde artikelen:
BSG blijft super gelijkmatig; 08-03 2009
1 opmerking: